Şair. Aktör. Oyun yazarı. Tiyatro teorisyeni. Sanatçı. Sürrealist. Akıl hastanesi gediklisi. Madde bağımlısı. Elektroşok tedavisine mahkûm hasta. Antonin Artaud. Yirminci yüzyılın en esrarengiz kişiliklerinden ve kendine has düşünürlerinden birinin yaşamını irdeleyen bu biyografi, hayatının büyük kısmını soyutlanmış bir hâlde geçirmiş ama döneminin en etkili kültürel figürleriyle yakın ilişki içinde kalmayı başarmış Artaud’nun, onların da yardımıyla Fransız sanat dünyasında yolunu bulmaya çalışmasına odaklanıyor.
Marsilyalı burjuva bir ailenin maddi konforunda doğmasına rağmen, bu tür değerleri tavizsiz bir biçimde reddeden Artaud, oyunculuğunun ve kendi yarattığı Vahşet Tiyatrosu’nun getirdiği şöhretten vazgeçerek Batı’nın üstünlüğü, konuşmanın işlevi, kültürün amacı gibi konulardaki çağdaş varsayımlara amansızca meydan okudu. Düşüncelerini sözleriyle aynı hizaya getirememesi, bağımlılığı ve gitgide artan paranoyasıyla yoğunlaşan yabancılaşmasını tiyatro, şiir, denemeler, sanat aracılığıyla sosyal ve kültürel geleneklere yönelik bir saldırıya kanalize etti.
Artaud’nun karmaşık ruh hâlini önemsizleştirmeden sözlerinin derinliğini koruyan ve bunları, çalkantılı yaşamının ayrılmaz bir parçası olarak sunan David A. Shafer’ın Antonin Artaud biyografisi, sanatçı ile işlerinin hâlâ devam eden kültürel yansımalarının da taze bir yorumu olarak okunabilir.
“Tarihçi David A. Shafer, zengin anlatımıyla sosyal ve psikolojik bağlamda da güncelliğini koruyan bir biyografi ortaya çıkarmış.”
Times Literary Supplement
